Gölcük , Yarhisar- müze gemi gezisi

Dışarıda hava çok soğuk ve yağmurlu. Ben henüz bisiklet gezilerime başlayamadım. Bu nedenle eski tarihli fakat güncelliğini yitirmeyecek bir güzelliğe çocuklarımla yaptığım gezinin anlatısını ve resimlerimi sunuyorum...

Kavaklı balıkçı barınağı, arka planda Donanma ve Tersane

Gölcük denilince herkes,17. ağustos.1999'da saat:0305'te olan korkunç deprem felaketini anımsayacaktır. Ben bu yıkımı yaşamış ve bacağı uzun süre alçıda kalmış, maddi kayıplara uğramış, ama yine de gördüklerinin yanında bu yıkımı ucuz atlatmış biri olarak buradayım.
1967 yılında olan Adapazarı depreminde çocuktum ve İzmit Ulugazi ilkokulu'nun arka sokağında yürüyordum. Çatılarda bacaların yıkıldığını ve cadde üzerindeki babamın dükkanının vitrininde deterjan kutusunun yıkılışını özellikle hatırlıyorum.

Kavaklı'da sahilde bulunan deprem anıtı.

Anıt İzmit körfezi kenarında, arkada Derince.

1970 yılı, babam Gölcük askeri tersanesi'nde çalıştığından, Kavaklı semtinde küçük bir arsaya ev yaptırmaya başladı. İki kata kadar ruhsat veriliyordu ve biz yığma tuğla ile önce bir kat ev yaptık.
1971 yılında taşındık ve sonraki yıllarda bir kat daha çıktık. Bu iki katlı ev hala sapasağlam durur.
O yıllarda Adapazarı depreminin etkisinden midir bilmem Gölcük' te ev ruhsatları 3 katı geçmezdi.
Sonra ne mi oldu; Nüfüs hızla arttı, Türkiye'nin geliştirilmemiş bölgelerinden insanlar buralara göçtüler. Yerler değerlendi, rant kokusu taze ekmek kokusundan daha baskın çıktı. Evimizin etrafında boş yer kalmasını bir yana bırakın, iki katlı evimizin yanına 7 katlı ev yapılmasına ruhsat verildi. Hiç unutmam komşuma, - Komşum bizim evimiz iki katlı senin sınırına 3 metre uzaklıkta, senin 7 katlı ve bir metrede dışa çıkması olan evinde bize 3 metre mesafede bu adil mi ? dediğimizde, -Komşu sizde yakında mütahit'e verip böyle bir ev yaptırırsınız, demişti. Depremde, o binadan 82 komşumuz ölü olarak çıkartılmıştı! Acı ama gerçek.
Biz insanlar doğaya kafa tutacağımıza, çok akıllı olduğumuza, doğanın sırlarını çözmek üzere yaratıldığımıza, dünyadaki tüm canlıların bizim hizmetimizde olduğuna inandırılmışız. Belki de böyle olduğumuza inanmak işimize geliyor, çok akıllıyız ya...
Neyse bu kadar yeter, birazda çocuklarımla birlikte gezdiğimiz Gölcük kavaklı sahilindeki Yarhisar müze gemisi resimlerine bakalım ne dersiniz ?
Not: Resimlerin üzerindeki yanlış tarihleri dikkate almayınız. Bu gezimizi 2007 tarihinde yapmıştık.
Müze gemi hakkında kısa bilgi; Bu gemimiz 1964 yılında ABD'de inşa edilmiş ve sonrasında Türk donanmasına katılarak, keşif-karakol gemisi olarak 40 yıl hizmet vermiş. Kıbrıs barış harekatına da katılmış. Denizden üç parça halinde karaya çıkartılarak birleştirilmiş ve 27.Ekim.2006'da ziyarete açılmış. Boyu: 53 metre. Eni: 7 metre.

Geminin sancak baş omuzluğunda görüntüsü.

Sahilden geminin dış görüntüsü.

Gemide bulunan güzel tablolardan biri.

Cansız mankenlerle gemi yaşamı canladırılmış, revirde doktor ve hastası.

Bir subay(muhtemelen gemi komutanı) kamarasında, çalışma masasında.

Gemici bağları; çok güzel hazırlanmış, bilgilendirici.

Yemek salonunda; bir asker ve kızlarım.

Atatürk'e saygı bölümü.

Donanmamızın tarihi boyunca kullandığı gemiler, detaylı anlatılmış.

Tarihimizde askerlerimizin giydiği üniformalar, çok hoş bir çalışma.

Yine gemici bağları, yapanların emeğine ve eline sağlık.

Kızlarım köprüüstünde; pirinç lumbozlar, pusula, makina telgrafı ve dümen dolabı görülmeğe değer güzellikte.

Geminin kıç tarafında şanlı bayrağımızın altında.

Bu gezi çocuklarımın çok hoşuna gitti. Bu güzel müze gemiyi hazırlayanları ve çalışanlarını tebrik ederim. Ayrıca ücretsiz gezildiğini de belirtmeliyim. Görülesi, gezilesi bir eser.